در مسیر معامله‌گری، رابطه ما با بازار بیش از هر چیز شبیه عشق یکطرفه است؛ رابطه‌ای که همه نیاز از جانب ماست و تمام بی‌تفاوتی از سوی او. بازار به حضور ما احتیاجی ندارد، هیچ‌گاه خود را برای ما تغییر نمی‌دهد و هرگز پاسخی به تلاش‌های ما نمی‌دهد. این ما هستیم که ناچاریم او را مطالعه کنیم، با قوانینش کنار بیاییم و خود را با ریتمی که می‌نوازد هماهنگ سازیم.

بسیاری از معامله‌گران در آغاز راه، این رابطه را به اشتباه شخصی می‌کنند. گمان می‌کنند بازار علیه‌شان است، یا باید انتقام ضررها را بگیرند، یا تصور می‌کنند بازار موظف است در نقطه‌ای که آنها می‌خواهند بازگردد. اما واقعیت این است که بازار هیچ آگاهی از ما ندارد؛ او همانند طبیعت، بی‌طرف و سرد ادامه می‌دهد. تنها راه پیشروی، رها کردن این توهمات و پذیرفتن حقیقتی ساده است: باید با او همراه شد نه اینکه با او جنگید.

ذهنیت درست در معامله‌گری، دیدن بازار به‌عنوان یک نیروی طبیعی است. همان‌طور که موج‌سوار نمی‌پندارد دریا با او دشمنی دارد، معامله‌گر هم باید معاملاتش را همانند آزمایش‌های علمی ببیند، نه میدان نبردی برای اثبات خود. ضررها هزینه یادگیری‌اند، نه توهین بازار. هرچه بیشتر این حقیقت درونی شود، رابطه سالم‌تر و پایدارتر خواهد شد.

مسیر تکامل یک تریدر در این رابطه از مبارزه آغاز می‌شود؛ جایی که او در برابر بازار می‌ایستد و شکست می‌خورد. سپس به مرحله درک می‌رسد، جایی که می‌فهمد بازار بی‌طرف است. بعد از آن، به همراهی می‌رسد و سرانجام، در بالاترین سطح، به همزیستی؛ جایی که دیگر نه ترسی هست و نه جنگی، بلکه هماهنگی کامل با جریان.

در نهایت باید پذیرفت که بازار مانند طبیعت، به‌هیچ‌وجه جانب ما را نمی‌گیرد. نه به خاطر علاقه‌مان به ما پاداش می‌دهد و نه به‌خاطر نفرت‌مان مجازات می‌کند. تنها قانون ثابت این است که هرکس بتواند خود را با این بی‌طرفی سازگار کند، بقا می‌یابد و موفقیت را تجربه می‌کند. پرسش واقعی این است: آیا آماده‌ایم این عشق یکطرفه را بپذیریم و به جای تغییر بازار، خود را تغییر دهیم؟

Eagle Economic